Concert archief

Voor aankomende concerten klik hier

april 2024
februari 2024
januari 2024
december 2023
november 2023
oktober 2023
september 2023
augustus 2023
juli 2023
juni 2023
mei 2023
april 2023
maart 2023
februari 2023
november 2022
oktober 2022
juni 2022
mei 2022
april 2022
januari 2022
november 2021
oktober 2021
juli 2021
mei 2021
di 25 mei 2021, 20:15 U
|
Concertgebouw Amsterdam
Tranen van een Moeder / Stabat Mater, G.B. Pergolesi
GEANNULEERD

De tranen van een moeder bij haar stervende kind, dat hartverscheurende gegeven staat centraal in dit programma door PRJCT Amsterdam van countertenor Maarten Engeltjes en schrijver P.F. Thomése. U hoort onder andere het Stabat mater van Pergolesi.

Pergolesi’s Stabat Mater
Het Stabat mater beziet het lijden en sterven van Jezus door de betraande ogen van zijn moeder Maria. Pergolesi schreef het werk waarschijnlijk in opdracht van de Napolitaanse Hertog van Maddalona, bij wie hij in dienst was tot aan zijn zeer vroege dood (hij overleed al op 26-jarige leeftijd) in 1736. De tekst stamt uit de dertiende eeuw en was eerder op muziek gezet door Alessandro Scarlatti.

PRJCT Amsterdam & P.F. Thomése
Sommige programma’s ontstaan door een ogenschijnlijk toevallige aaneenschakeling van gebeurtenissen. Het was de inleiding door Herman van Veen bij een stabat mater die countertenor Maarten Engeltjes trof. ‘Hoe heten eigenlijk de ouders van een gestorven kind’, vroeg Van Veen zich af. ‘Die woorden ademden het abstracte Latijn bij Pergolesi leven in.’ Later kwam Engeltjes in contact met schrijver P.F. Thomése. In de roman Schaduwkind schrijft Thomése over het wonder van de geboorte en de plotse dood van een kind: zijn dochter Isa. ‘Pergolesi’s muziek kent een schoonheid die de mens verzoent met de onvolmaaktheid van het leven. Ook Schaduwkind bezit die kern,’ zegt Thomése. Zo werd het idee geboren om heden en verleden met elkaar in dialoog te laten gaan in het programma De tranen van een moeder.

Programma
Vivaldi – Nulla in mundo pax sincera, RV 630
Vivaldi – Nisi Dominus in g, RV 608
Pergolesi – Stabat mater in F (verweven met teksten uit ‘Schaduwkind’ van P. F. Thomése)

za 22 mei 2021, 20:15 U
|
Concertgebouw Amsterdam, Musis Arnhem
Tranen van een Moeder / Stabat Mater, G.B. Pergolesi
GEANNULEERD

De tranen van een moeder bij haar stervende kind, dat hartverscheurende gegeven staat centraal in dit programma door PRJCT Amsterdam van countertenor Maarten Engeltjes en schrijver P.F. Thomése. U hoort onder andere het Stabat mater van Pergolesi.

Pergolesi’s Stabat Mater
Het Stabat mater beziet het lijden en sterven van Jezus door de betraande ogen van zijn moeder Maria. Pergolesi schreef het werk waarschijnlijk in opdracht van de Napolitaanse Hertog van Maddalona, bij wie hij in dienst was tot aan zijn zeer vroege dood (hij overleed al op 26-jarige leeftijd) in 1736. De tekst stamt uit de dertiende eeuw en was eerder op muziek gezet door Alessandro Scarlatti.

PRJCT Amsterdam & P.F. Thomése
Sommige programma’s ontstaan door een ogenschijnlijk toevallige aaneenschakeling van gebeurtenissen. Het was de inleiding door Herman van Veen bij een stabat mater die countertenor Maarten Engeltjes trof. ‘Hoe heten eigenlijk de ouders van een gestorven kind’, vroeg Van Veen zich af. ‘Die woorden ademden het abstracte Latijn bij Pergolesi leven in.’ Later kwam Engeltjes in contact met schrijver P.F. Thomése. In de roman Schaduwkind schrijft Thomése over het wonder van de geboorte en de plotse dood van een kind: zijn dochter Isa. ‘Pergolesi’s muziek kent een schoonheid die de mens verzoent met de onvolmaaktheid van het leven. Ook Schaduwkind bezit die kern,’ zegt Thomése. Zo werd het idee geboren om heden en verleden met elkaar in dialoog te laten gaan in het programma De tranen van een moeder.

Programma
Vivaldi – Nulla in mundo pax sincera, RV 630
Vivaldi – Nisi Dominus in g, RV 608
Pergolesi – Stabat mater in F (verweven met teksten uit ‘Schaduwkind’ van P. F. Thomése)

januari 2020
november 2019
oktober 2019
zo 13 oktober 2019, 14:15 U
|
Muziekgebouw Amsterdam
Nicht mehr hier
Muziek van J.S. Bach & D. Buxtehude

‘Schlummert ein, ihr matten Augen’… de schoonheid van deze aria is met geen pen te beschrijven. En dat geldt voor veel muziek van Bach, speciaal wanneer de dood het thema is, zoals in de cantates ‘Ich habe genug’ en ‘Vergnügte Ruh’. Dat de dood voor Bach een uitzonderlijk inspirerend onderwerp was, is onmiskenbaar.

In zijn eigen leven was de dood alomtegenwoordig. Bach wordt als klein jongetje wees, hij verliest zijn eerste vrouw op jonge leeftijd (zij is al begraven wanneer hij thuiskomt van een reis), en maar liefst negen van zijn kinderen sterven voor hun tiende levensjaar. Zoveel leed – het is bijna niet voor te stellen. Het ligt voor de hand dat Bach door het toonzetten van teksten als ‘Ich freue mich auf meinen Tod’ (BWV 82) of ‘Mir ekelt mehr zu leben’ (BWV 170) probeerde de dood een plaats te geven, wellicht zelfs zich er mee te verzoenen. Deze positieve benadering van de dood is des te opvallender omdat het lutheranisme, waar Bach in veel opzichten zo nauw aan verwant is, de dood juist als allergrootste vijand ziet, als datgene wat Christus moest overwinnen. Tijdens de barok, een tijd zonder antibiotica en zonder goede hygiene, was de dood alomtegenwoordig; kindersterfte was eerder regel dan uitzondering. Was er in een tijd van zoveel machteloosheid tegenover ziekte en lijden wellicht meer acceptatie? Zo bedankt Buxtehude in zijn ijzingwekkende ‘Klaglied’ zijn vader voor alles wat hij hem heeft geleerd en wenst hem een zachte rust. Naast de immense droefheid die van het werk uitgaat, is ook een zekere meditatieve berusting voelbaar.

za 12 oktober 2019, 20:15 U
|
Philharmonie - Haarlem
Nicht mehr hier
Muziek van J.S. Bach & D. Buxtehude

‘Schlummert ein, ihr matten Augen’… de schoonheid van deze aria is met geen pen te beschrijven. En dat geldt voor veel muziek van Bach, speciaal wanneer de dood het thema is, zoals in de cantates ‘Ich habe genug’ en ‘Vergnügte Ruh’. Dat de dood voor Bach een uitzonderlijk inspirerend onderwerp was, is onmiskenbaar.

In zijn eigen leven was de dood alomtegenwoordig. Bach wordt als klein jongetje wees, hij verliest zijn eerste vrouw op jonge leeftijd (zij is al begraven wanneer hij thuiskomt van een reis), en maar liefst negen van zijn kinderen sterven voor hun tiende levensjaar. Zoveel leed – het is bijna niet voor te stellen. Het ligt voor de hand dat Bach door het toonzetten van teksten als ‘Ich freue mich auf meinen Tod’ (BWV 82) of ‘Mir ekelt mehr zu leben’ (BWV 170) probeerde de dood een plaats te geven, wellicht zelfs zich er mee te verzoenen. Deze positieve benadering van de dood is des te opvallender omdat het lutheranisme, waar Bach in veel opzichten zo nauw aan verwant is, de dood juist als allergrootste vijand ziet, als datgene wat Christus moest overwinnen. Tijdens de barok, een tijd zonder antibiotica en zonder goede hygiene, was de dood alomtegenwoordig; kindersterfte was eerder regel dan uitzondering. Was er in een tijd van zoveel machteloosheid tegenover ziekte en lijden wellicht meer acceptatie? Zo bedankt Buxtehude in zijn ijzingwekkende ‘Klaglied’ zijn vader voor alles wat hij hem heeft geleerd en wenst hem een zachte rust. Naast de immense droefheid die van het werk uitgaat, is ook een zekere meditatieve berusting voelbaar.

vr 11 oktober 2019, 20:00 U
|
Musis Arnhem
Nicht mehr hier
Muziek van J.S. Bach & D. Buxtehude

‘Schlummert ein, ihr matten Augen’… de schoonheid van deze aria is met geen pen te beschrijven. En dat geldt voor veel muziek van Bach, speciaal wanneer de dood het thema is, zoals in de cantates ‘Ich habe genug’ en ‘Vergnügte Ruh’. Dat de dood voor Bach een uitzonderlijk inspirerend onderwerp was, is onmiskenbaar.

In zijn eigen leven was de dood alomtegenwoordig. Bach wordt als klein jongetje wees, hij verliest zijn eerste vrouw op jonge leeftijd (zij is al begraven wanneer hij thuiskomt van een reis), en maar liefst negen van zijn kinderen sterven voor hun tiende levensjaar. Zoveel leed – het is bijna niet voor te stellen. Het ligt voor de hand dat Bach door het toonzetten van teksten als ‘Ich freue mich auf meinen Tod’ (BWV 82) of ‘Mir ekelt mehr zu leben’ (BWV 170) probeerde de dood een plaats te geven, wellicht zelfs zich er mee te verzoenen. Deze positieve benadering van de dood is des te opvallender omdat het lutheranisme, waar Bach in veel opzichten zo nauw aan verwant is, de dood juist als allergrootste vijand ziet, als datgene wat Christus moest overwinnen. Tijdens de barok, een tijd zonder antibiotica en zonder goede hygiene, was de dood alomtegenwoordig; kindersterfte was eerder regel dan uitzondering. Was er in een tijd van zoveel machteloosheid tegenover ziekte en lijden wellicht meer acceptatie? Zo bedankt Buxtehude in zijn ijzingwekkende ‘Klaglied’ zijn vader voor alles wat hij hem heeft geleerd en wenst hem een zachte rust. Naast de immense droefheid die van het werk uitgaat, is ook een zekere meditatieve berusting voelbaar.

do 10 oktober 2019, 20:30 U
|
Concertzaal - Tilburg
Nicht mehr hier
Muziek van J.S. Bach & D. Buxtehude

‘Schlummert ein, ihr matten Augen’… de schoonheid van deze aria is met geen pen te beschrijven. En dat geldt voor veel muziek van Bach, speciaal wanneer de dood het thema is, zoals in de cantates ‘Ich habe genug’ en ‘Vergnügte Ruh’. Dat de dood voor Bach een uitzonderlijk inspirerend onderwerp was, is onmiskenbaar.

In zijn eigen leven was de dood alomtegenwoordig. Bach wordt als klein jongetje wees, hij verliest zijn eerste vrouw op jonge leeftijd (zij is al begraven wanneer hij thuiskomt van een reis), en maar liefst negen van zijn kinderen sterven voor hun tiende levensjaar. Zoveel leed – het is bijna niet voor te stellen. Het ligt voor de hand dat Bach door het toonzetten van teksten als ‘Ich freue mich auf meinen Tod’ (BWV 82) of ‘Mir ekelt mehr zu leben’ (BWV 170) probeerde de dood een plaats te geven, wellicht zelfs zich er mee te verzoenen. Deze positieve benadering van de dood is des te opvallender omdat het lutheranisme, waar Bach in veel opzichten zo nauw aan verwant is, de dood juist als allergrootste vijand ziet, als datgene wat Christus moest overwinnen. Tijdens de barok, een tijd zonder antibiotica en zonder goede hygiene, was de dood alomtegenwoordig; kindersterfte was eerder regel dan uitzondering. Was er in een tijd van zoveel machteloosheid tegenover ziekte en lijden wellicht meer acceptatie? Zo bedankt Buxtehude in zijn ijzingwekkende ‘Klaglied’ zijn vader voor alles wat hij hem heeft geleerd en wenst hem een zachte rust. Naast de immense droefheid die van het werk uitgaat, is ook een zekere meditatieve berusting voelbaar.

maart 2019
januari 2019
november 2018
juli 2018
november 2017
zo 26 november 2017, 14:15 U
|
Chapelle De La Trninté - Lyon
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

za 25 november 2017, 20:15 U
|
Salle Gaveau - Paris
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

oktober 2017
zo 1 oktober 2017, 14:15 U
|
Muziekgebouw Amsterdam
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

september 2017
za 30 september 2017, 20:15 U
|
Philharmonie - Haarlem
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

vr 29 september 2017, 20:15 U
|
Concertzaal - Tilburg
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

za 2 september 2017, 20:15 U
|
St Jan Basiliek - Laren
Stabat Mater

Het Stabat Mater project heeft als thema het noodlot, de dood, in het bijzonder de dood van een kind – en speciaal het verlies van een kind zoals beleefd door de ouders. Het programma begint met twee stukken van Antonio Vivaldi, Nulla in mundo pax en Nisi dominus (met het ontroerende Cum dederit) over het lot, doem en noodlot. Daarna komt het bekende en geliefde Stabat Mater (1736) van Giovanni Batista Pergolesi (1710-1736) waarin Maria aan de voet van het kruis haar zoon Jesus beweend: De diepbedroefde Moeder | Stond wenend bij het kruis | Terwijl haar Zoon daar hing.

Ter introductie van het tweede deel van het concert leest P.F. Thomése, schrijver van het boek Schaduwkind (2003) over de dood van zijn eigen dochtertje, enkele passages daaruit voor. De combinatie van achttiende-eeuwse muziek en moderne literatuur onderstreept de tijdloosheid van het thema. Ook kan het bijdragen aan het toegankelijk maken van barokmuziek voor publiek dat meer vertrouwd is met tekst en literatuur dan met oude muziek.

Inschrijven nieuwsbrief

Met de mooiste barokmuziek, vindingrijke programmering en de grootste barok talenten geven Maarten Engeltjes & PRJCT Amsterdam concerten die je niet snel zult vergeten.
Blijf op de hoogte van onze activiteiten met via de nieuwsbrief.